maandag 20 april 2009

Stundenplan

Mo:
9-10:30 Yoga*
12-14 Kolonialgeschichte und koloniale Geschichte (Müller) (onder voorbehoud)**

Di:
10-12 'Het verhaal van een taal' - de geschiedenis van het Nederlands (Hüning)***
Tradition: 's avonds VoKü Morgenrot (Wolfie, Arantza, Adria, Yola)****

Mi:
14-16 Nieuw engagement? Verbindingen tussen politiek en literatuur (Pols)*****
18-20 Softball******

Do:
14-16 Afrikaanstalige poëzie (Holzhey)*******
16-20 Orientierung Berlin (Steglich)********

Fr:
8:30-12 Sprachkurs Deutsch: Schwerpunkt schriftlich (zal schriftelijke structuur mijn leven dan endlich binnenwandelen?)*********

DAS WOCHENENDE!**********





* Hatha Yoga: bij deze vorm gaat het vooral om de ademhaling. Waar ik ook achter ben gekomen tijdens de eerste les, die was vanochtend, is dat mijn hamstrings erg kort zijn. Of iets dergelijks. Wie kan me uit de brand helpen? (Roas?) Ik geloof dat het voortspruit uit een slechte coolingdown na trainen en wedstrijden.

** Deze cursus begint pas 27 april. Hij lijkt me erg interessant, maar ik heb de punten niet nodig. Nadere informatie volgt nog. Es handelt hier trouwens von [ik vind het zo'n prachtige constructie!! Maar klopt 'ie eigentlich?] koloniaal gezever in de Nederlandse literatuur, hè! Dat er geen misverstanden ontstaan. Oja, de klemtoon bij Niederlandistik ligt op 'dis' en niet op 'tik'. Spreek maar eens uit: net Engels, dat Duits.

*** Dit is een taalkundevak, maar: weinig boomstructuren en veel tekst. Ik doe mijn referaat met Ksenia uit Rusland over de verschrikkelijke, maar voor taalkundemensen de gewone/logische, ontwikkeling van 'hun hebben'. Ja, hun hebben gelijk: de mens kenter niks an doen, da dese ontwikkeling somaar doorgaat. Ik leg dan te denken en pardoes ligt mijn vrouw een krant'artikel op tafel met een overlijensberich van een man die ik kan van de salon. En spelling is ook maar geconstrueerd.

**** Joepie! VoKü! Is: Volksküche! Stamt van de krakers. Hier kun je eten voor twee euro, omdat er een grote pan wordt gemaakt en iedereen hetzelfde eet. Op dinsdag in Morgenrot, een leuk café in de Kastanienallee. Wolfie en ik hebben het als traditie gebombardeerd, maar eigenlijk hebben wij het geklaut van Arantza (huisgenoot en ongelooflijk tof wief!) en haar vrienden Adria (mooie Spanjaaaaard! maar homo...) en Yola (zij kan lullen! Heerlijk!). Dus Wolfie en ik eten lekker mee.

***** Nieuw Engagement? Geen idee. Wel een moeilijke Hausaufgabe over onder andere Adorno. Maar niet het primaire werk. Nee, een kritisch hoofdstuk van Astradur (nieuwe naam voor mijn kind) Eysteinsson over diverse theorieën over modernisme. Ja. Vaak kritiek op theorieën die ik moet afleiden uit diezelfde kritiek, omdat ik nog nooit ben geconfronteerd met die theorieën die in het hoofdstuk even lekker secundair worden benaderd. Luctor et emergo. Misschien. Dit vak wordt gegeven door Gijsbert Pols uit Amsterdam. Hij is jong en erg enthousiast. Dat is leuk!

****** Softball! Sporten! Voor de mensen die niet meer zo goed weten wat het nu precies is: baseball met i) een kleinere bal, ii) onderhands gooien, iii) een kleiner veld. Dit doe ik hier. Oja, er is geen kleedkamer, dus ik moet mijn sportkleding al aan hebben. (Altijd handig om te weten.)

******* Yihaaa! Afrikaans! Ik heb al een mini-cursus gehad, dus ik weet nu wat ik vanavond gedaan heb: ek het gesing. En teen is geen teen, maar tegen. En dit is geen nuusberig. Maar het lijkt er wel op. Heerlijke vorm van een cursus: mini-cursus Afrikaans, inleiding poëzieanalyse, vervolgens per week één of meerdere dichters. Ook Antjie! Ach, Antjie. Dit vak wordt gegeven door Tanja Holzhey.

******** Orientierung Berlin. Een cursus speciaal voor buitenlandse studenten. We krijgen van alles te horen en te lezen over de Berlijnse geschiedenis. Tevens een excursie-aanbod met bier aan het eind. Althans, daar doelde meneer Alwin Steglich op. Hij is: cool! Hij ziet er een beetje jaren vijftig-ish uit (net zoals onze buurman naast de DD12) met een zijscheiding, een dikke bril, blouse, mooie broek; een echte Berliner (die eigenlijk uit Beieren komt, maar die het conservatieve gebied heeft ontvlucht en naar het openminded Berlin is gekomen, aldus parafraseer ik hem hier: hij zei het in het Duits. En/dus mooier. Terwijl hij net daarvoor had verteld dat veel homo's naar Berlijn zijn gekomen omdat de rest van Berlijn zo conservatief kan zijn. 1 + 1 = ... Nee, toch alsjeblieft niet, hè. Het is bijna frustrerend voor een heteroseksueel meisje. Je zou er homophobe van worden, hè , Daffyd. 'Get over it!'

********* Sprachkurs Deutsch, ja doch oder na', alter! En dan ook nog eens schrijven. Ze gaan hier een poging doen me proberen te leren enigszins structuur of een soort van structureel aspect aan te brengen in mijn teksten die dan heel erg misschien en hopelijk, deo volente, een spoor van structuur zouden kunnen gaan bevatten als het mogelijk is. Dat zou fan-tas-tisch zijn, zo aan het einde van mijn Bachelor.

De vrouw die de cursus geeft is erg leuk! Ze heeft van die gezondheidsschoenen. Geen ordinaire ecco's, maar nieuwe, in Oostenrijk hippe gezondheidsschoenen met een gekke zool. Dan heeft ze ze in het zwart. En de rest van haar (be)kleding is ook zwart, maar haar haar niet: dat is blond.

********* Ja, jongens en meisjes, het weekend. Vol musea, feestjes, eten, drinken, terrasjes, winkeltjes, wat huiswerk, fietsen, koken, wassen,... Genug? Foto's zullen gemaakt worden.



KLOOTJES. Ik ga slapen! Wist niet dat het al zo laat was! Had een lekker avondje dingetjes regelen: boeken bestellen, und so weiter und so fort. En deze blog natuurlijk. Eigen-aardig. (? Eigen-aardig? Eige-naar-dig? Ik vin mun eigun aardig? Prof. Hüning ging jammergenoeg niet in op mijn opmerking dat Amsterdammers (volgens mij komt het uit die stad) in plaats van [spannund] [spannond] zeggen. Vonnik eg jammor.)



Ciao! (Dat zeggen ze hier allemaal! En in Frankrijk ook al. Pff, op deze blog maak ik een uitzondering, maar hier in Berlijn blijf ik stug volhouden: Tschüß it is, met als enkele uitzondering, als ik in een rare bui ben: Tschüßi. Supergrappig, dat zeggen die mooie Turkse mannen van de Späti hier in de buurt altijd als ik iets heb gekocht! Süß!)



Dus:



TSCHÜß!



zaterdag 4 april 2009

Berlin (erste Woche)

Ja. Ja. Jahaa.

Ik ben er! En ik heb deze week 2948 formulieren ingevuld, bij elkaar 254 uur gewacht en 865 nutteloze vragen aangehoord. (Vooral dat meisje met die pony kon er wat van; ze ging zeuren over het aantal Seiten dat voor een Hausarbeit beschreven zou moeten worden: 'Ja, maar net zei u dat ik een paper moet schrijven van acht tot tien pagina's en nu staat er op de site tien tot vijftien!' (in totale paniek). Let op! Dit was bij de uitleg over de termen die men hanteert op de Freie Universität. Alsof je een vak niet gaat kiezen omdat je twee pagina's meer moet schrijven?! Mein gott.)

Maar de afgelopen week was ook de week van mijn ingerichte kamer in Neukölln, de introductie op de Freie Universität in Dahlem Dorf, mijn nieuwe matras, het heerlijke etentje met mijn oom en tante in La Raclette in Kreuzberg, latte machiato in de pauze met mijn mattie Wiener Watje Wolfgang (of: Wolfie/Wolle), kennismaking met d'n Vloaming Leonard, Amsterdammer Felix, u.s.w.







Een hoogtepuntje van deze week wil ik toch even accentueren. Das war der Buchpräsentation van Thomas Rosenboom in de Nederlandse Ambassade (niederländische Botschaft). Het gebouw, ontworpen door Rem Koolhaas, is prachtig gelegen aan de Spree in Mitte. Toen Wolfie en ik binnenliepen, moesten we door een metaaldetector. Ja, ze weten wat gezelligheid is op ambassades. Vervolgens gingen we de Prins Claus-kamer in, waar een chique sfeer heerste. Dat wil onder andere zeggen: strakke kelners met slofen. Oranje slofen. Na een enerverend interview van een Berlijnse radiodame met Thomas, werden we getrakteerd op een voorleessessie door een Berlijns acteur. Ik droomde wel even weg, want literarisch Duits is toch net even iets anders dan spreektaal, maar zo'n glimmende Spree in de schemering met lichtgevende bootjes leidt dan ook af. Na de voorleessessie gab's noch mehr Überasschungen: lekkere hapjes! Yakatori-spiesjes, garnalen met mangodip, bruschetta, Mandelkuchen (Wolfie denkt nog steeds dat het Mangokuchen was, maar dat is niet waar, want het leek precies op een gâteau Basque. En die zijn gemaakt van amandelen. Joh! Niet dat Wolfie dit kan lezen.). De Nederlandse ambassade heeft ogenschijnlijk geen last van een of andere economische crisis. En de luxe ging van kwaad tot erger. Toen Wolfie en ik toch maar besloten te gaan (ergo: er kwamen geen nieuwe hapjes meer), liepen we de entreehal in om onze jassen en tassen te halen. En wat zagen wij? Niet één, niet twee, niet drie; maar liefst vier Andy Warhols met als subject onze geliefde Bea. We geloofden niet dat ze echt waren, maar doch! (De vrouw van de jassen zei van wel namelijk.) Andy Warhol! Bea! Nooonnn. Na ge-'oh' en ge-'aah' toch maar onze jassen gehaald en een Kneipe gesucht. 's Avonds, na een Berliner Weisse Himbeer (bah!) en een fotohokjes-flits-avontuur, heerlijk eingeschlafen.

Nu moet ik toch echt heel diep nadenken wat ik nog meer heb gedaan; alsof ik het allemaal gedroomd heb.

Gisteren een campustour gehad. We hebben serieus een soort jaren zeventig-coffeeshopish café in de uni! Ze verkopen nog net geen wiet, maar rest stimmt als een bus. Het lokaal is genaamd Pi-Café en men komt er door een trap op te lopen die wordt omringd door vinger- en vetplanten. Vervolgens kom je in een schraal hutje met een doorgang tot het dak. Daar staan plantenbakken met verdorde planten en aftandse houten tafels en banken. Van die banken waar je mee moet uitkijken, want als je op een uiteinde gaat zitten, vliegt de onderkant mee en lig je op de grond.

Laat ik verdergaan met het interessante gedeelte van vrijdag drie april tweeduizendennegen. 's Avonds heb ik met Lisa, Wolfie, Maurice en nog een bende een Brauerei besucht. Ze hadden nieuw seizoensbier, dus dat moest geproefd worden. Vervolgens den ganzen Abend in de tuin gezeten, onder een boom, weer op van die gekke banken, bier gedronken (halve liters) en erg hard in het Duits gelachen. En als souvenir 'kreeg' ik een pul mee.

Vandaag een Grill in het Mauerpark gehad. Als het lekker weer is, dan zitten alle honderd parken in Berlijn vol. Niet te geloven. Elk park lijkt een festival. Ausgezeichnet! Maargoed, vanmiddag dus een barbecue gehad. Met een hele leuke (internationale, maar niet alleen Erasmus-) groep. Lekker gegeten, fijn gepraat en mooi geobserveerd. Al die types hier, ik kijk mijn ogen uit. En toch wen ik er ook snel weer aan. Het moment gaat unvermeidlich komen dat ik een boek kan lezen in de U-bahn, omdat ik gewend raak aan de diversiteit. Ik hoop dat het nog even duurt voordat ik op dat punt aankom.

En zo heb ik geleerd dat Haribo halal is.

Nu ben ik ausgetypt. Dan wordt de tekst kleurlozer en moet ik stoppen. Dat is trouwens beter voor jullie; anders wordt het zo'n quasi-Pi-ervaring: het lijkt oneindig.

Veel liefde!

Fleur
('Fleur' is voor die Duitsers toch schwierig! Had ik niet verwacht eigentlich...)